'Ik ben persoonlijk begeleider op een afdeling voor oudere, ernstig meervoudig gehandicapte cliënten die specialistische en complexe zorg nodig hebben. De zorg die mijn cliënten nodig hebben loopt erg uiteen. Sommige cliënten zijn mobiel, maar hebben slecht zicht of zijn doof. Anderen zijn rolstoelafhankelijk. Weer anderen zijn afhankelijk van katheter en sondevoeding, of ze hebben psychiatrische klachten, of een combinatie ervan. Hun sociaal emotioneel ontwikkelingsniveau loopt uiteen van 2 maanden tot 5 jaar.
In het begin vond ik de ernstige beperkingen van cliënten wel confronterend. Maar het begeleiden lag me gewoon. En ik merkte dat elke vorm van contact die je maakt, hoe klein ook, zó aankomt bij de mensen. Sommige cliënten kunnen niet praten, maar ik merk het aan ze, als ik een hand vastpak, of als ik ze een knuffel geef. Of als ik ze aan verse kruiden laat ruiken, of laat zien dat ik groente snijd. Ik zie dat het wat met ze doet, en dat vind ik belangrijk.'
Bron: ontdekdezorg.nl